ÇIPLAK YAKLARIMA POSTAL GİYDİRDİLER.
Yalnız yürüyordum. Sessiz çığlıklar içinde.
Geçmişimi siper etmiş.
Derinlere dalarak yürüyordum.
Hiç, Ama hiç ardıma bakmadan,
Yakamozlar içinde büyüdüğüm sahilde.
Dalgaların sessizliğinde.
Bir gece vakti,
Yalnız, Ama kimsesiz.
Bir ben vardım.
Bedenim. Hayallerim. Sakiliğim. Boş kaldırımlar.
Her saat başı geçen otobüsler.
Aşıkların bir arada volta attığı son sahil şeridinde yürürken,
Yalnızdım.
Piyasada gecenin bir vaktinde gezerken Ben!
Çevirmenin kuzu çevirme olmadığı zaman dilimde.
Heyy. Hey beyim ehliyet ruhsat. Kimlikler.
Yanımdaki Kim? Kim se işte. Sicil kayıtları ve ben,
Hırsımdan postal giymek istediğim hülyalarım.
Eşdeğer aşklarım. Sevgim. Dostum. Arkadaşlarım,
Size göre ben beklide bahtiyarım.
Ama değilim!
Çıplak mı çıplak ayaklarım.
Bir çizgi üzerinde yürüyorken, ispat şavaşındayım.
Faşist duyguların. Alman es es subaylarının kontrolünde,
Bir çizgi üzerinde yol almaktayım.
Ben ve çıplak ayaklarım.
Nasır bağlamış, bedenimde.
Yürümekte zorluk çekerken,
Bir çizgide doğru adımlarla yürürken.
Yan bastım.
Suçum!
Yan basmaktı garibim.
İzah edememenin sorunlarını bire bir yaşadım.
Düz çizgide yürü dediler. YÜRÜDÜM.
Haklı olduğum için yürüdüm. HAKLIYDIM.
Ama çıplaktı ayaklarım!
Despot es es subayı,
Postal giymemi emredene kadar’dı özgürlüğüm!
Çıplak ayaklarıma postal giydirdiler!
Ve Ben giydim.
Acıların en büyük işkencelerini yaşarken.
Ceza yiyecek olan sarhoş olmayan bedenim değil.
Nasırlı ayaklarıma postal giydirenler. SUÇLUYDU!
Nasır ama velhasıl kocaman olmuş. Yan basmaktayım.
Acı bin para olmuş. Telaşlanmaktayım.
Ne kesilecek puan peşinde.
Nede verilecek cezadayım.
Aşıklar volta atarken sessiz ama kimsesiz sahilimde
Bir ben, doğruluğun ispatı içinde yaşamaktayım.
Hey hat! Koyar mı sana bu ceza be!
Ama ben,
Çıplak ayaklarım da postal giyerken. Acı içinde.
GERÇEKTEN POSTALI GİYMEK İSTEDİĞİMİN FARKINDAYIM!
Bir seher Vakti….
Mustafa BALCI.
02.08.2009
Geçmişimi siper etmiş.
Derinlere dalarak yürüyordum.
Hiç, Ama hiç ardıma bakmadan,
Yakamozlar içinde büyüdüğüm sahilde.
Dalgaların sessizliğinde.
Bir gece vakti,
Yalnız, Ama kimsesiz.
Bir ben vardım.
Bedenim. Hayallerim. Sakiliğim. Boş kaldırımlar.
Her saat başı geçen otobüsler.
Aşıkların bir arada volta attığı son sahil şeridinde yürürken,
Yalnızdım.
Piyasada gecenin bir vaktinde gezerken Ben!
Çevirmenin kuzu çevirme olmadığı zaman dilimde.
Heyy. Hey beyim ehliyet ruhsat. Kimlikler.
Yanımdaki Kim? Kim se işte. Sicil kayıtları ve ben,
Hırsımdan postal giymek istediğim hülyalarım.
Eşdeğer aşklarım. Sevgim. Dostum. Arkadaşlarım,
Size göre ben beklide bahtiyarım.
Ama değilim!
Çıplak mı çıplak ayaklarım.
Bir çizgi üzerinde yürüyorken, ispat şavaşındayım.
Faşist duyguların. Alman es es subaylarının kontrolünde,
Bir çizgi üzerinde yol almaktayım.
Ben ve çıplak ayaklarım.
Nasır bağlamış, bedenimde.
Yürümekte zorluk çekerken,
Bir çizgide doğru adımlarla yürürken.
Yan bastım.
Suçum!
Yan basmaktı garibim.
İzah edememenin sorunlarını bire bir yaşadım.
Düz çizgide yürü dediler. YÜRÜDÜM.
Haklı olduğum için yürüdüm. HAKLIYDIM.
Ama çıplaktı ayaklarım!
Despot es es subayı,
Postal giymemi emredene kadar’dı özgürlüğüm!
Çıplak ayaklarıma postal giydirdiler!
Ve Ben giydim.
Acıların en büyük işkencelerini yaşarken.
Ceza yiyecek olan sarhoş olmayan bedenim değil.
Nasırlı ayaklarıma postal giydirenler. SUÇLUYDU!
Nasır ama velhasıl kocaman olmuş. Yan basmaktayım.
Acı bin para olmuş. Telaşlanmaktayım.
Ne kesilecek puan peşinde.
Nede verilecek cezadayım.
Aşıklar volta atarken sessiz ama kimsesiz sahilimde
Bir ben, doğruluğun ispatı içinde yaşamaktayım.
Hey hat! Koyar mı sana bu ceza be!
Ama ben,
Çıplak ayaklarım da postal giyerken. Acı içinde.
GERÇEKTEN POSTALI GİYMEK İSTEDİĞİMİN FARKINDAYIM!
Bir seher Vakti….
Mustafa BALCI.
02.08.2009
Yorumlar