AYRILIK
“Insanlarin birbirlerini tanimalari icin en iyi zaman ayrilmalarina yakin zamandir”Dostoyevski…
Gecmis zaman olurki,bir dusunce kaplar icimi,hayal dunyasina dalarim,ayri dunyalarda dolasir dururum,yanlizilik cekerim benligimde,bu benmiyim yuruyen hic arkasina bakmadan akli arkada kalmis olan,
Gun isiklarini cekmeye basliyor dunyadan,Cam’in kenarindan sizan yagmur,saatlerdir akmakta olan goz yaslarima karisiyor.Yanlizligi hissettiriyor karanlik huznu cagristiriyor yagmur…
Yagmur hizlaniyor ”Haydi,aglasana,susma!”dercesine.Karanlik cokuyor yuregime.Sanki bir golge,sanki bir kipirti gorecekmisim gibi geliyor.Bir ses oksayacak kulaklarimi.bir el uzanacak omzuma,”Dostunum ve Yanindayim.”diyecek gibi geliyor .Ama ne care?
Karanlik iyice cokuyor.Odenmemis faturalarin cezasini cekiyorum yine.Bir yudum aliyorum cayimdan.Onumde duran iki tek zeytine uzaniyor elim.Aman Tanri’m
Bu ne kasvet boyle!Oysa sabah neseyle kalkan ben degilmiydim? Yolun kenarindaki cicegi saclarina katan?Neden simdi bu yanlizlik?
Yagmur,Ah o yagmur…Durmayacak gibi yagiyor gozlerimde.Karanlik,iste o karanlik yuregimde …oysa ne kadar bos her sey…
Saat gece yarisini gosteriyor,ve iste o an!Onu iki yil once dizlerimdeki laptop’umda gormustum.Ne guzel bir gundu o gun.Tekrari olmayan,oyuncular emekli bir tiyatro sahnesi gibiydi.
Sokak lambasini isigi vuruyor uzerime,yagmur iyice hizlaniyor.Artik gorurluyor.Tanri’m neden simdi bu yanlizlik?
Sabahi olmayacakmi bu gecenin?Olacaksa ne zaman?Neden Hemen degil?
Gun,isiklarini veriyor tekrar dunyaya.iki kumru otusuyor gokkusaginin altinda.Martilar cikivermis ortaya…Gozlerim sizliyor.Ve pisman oluyorum…Her gecenin bir sabahi oldugunu unuttugumdan.
“En sudan seyler,kiskanc insana,Tanri kelami gibi dogru gozukur.”Shakespeare…
Gecmis zaman olurki,bir dusunce kaplar icimi,hayal dunyasina dalarim,ayri dunyalarda dolasir dururum,yanlizilik cekerim benligimde,bu benmiyim yuruyen hic arkasina bakmadan akli arkada kalmis olan,
Gun isiklarini cekmeye basliyor dunyadan,Cam’in kenarindan sizan yagmur,saatlerdir akmakta olan goz yaslarima karisiyor.Yanlizligi hissettiriyor karanlik huznu cagristiriyor yagmur…
Yagmur hizlaniyor ”Haydi,aglasana,susma!”dercesine.Karanlik cokuyor yuregime.Sanki bir golge,sanki bir kipirti gorecekmisim gibi geliyor.Bir ses oksayacak kulaklarimi.bir el uzanacak omzuma,”Dostunum ve Yanindayim.”diyecek gibi geliyor .Ama ne care?
Karanlik iyice cokuyor.Odenmemis faturalarin cezasini cekiyorum yine.Bir yudum aliyorum cayimdan.Onumde duran iki tek zeytine uzaniyor elim.Aman Tanri’m
Bu ne kasvet boyle!Oysa sabah neseyle kalkan ben degilmiydim? Yolun kenarindaki cicegi saclarina katan?Neden simdi bu yanlizlik?
Yagmur,Ah o yagmur…Durmayacak gibi yagiyor gozlerimde.Karanlik,iste o karanlik yuregimde …oysa ne kadar bos her sey…
Saat gece yarisini gosteriyor,ve iste o an!Onu iki yil once dizlerimdeki laptop’umda gormustum.Ne guzel bir gundu o gun.Tekrari olmayan,oyuncular emekli bir tiyatro sahnesi gibiydi.
Sokak lambasini isigi vuruyor uzerime,yagmur iyice hizlaniyor.Artik gorurluyor.Tanri’m neden simdi bu yanlizlik?
Sabahi olmayacakmi bu gecenin?Olacaksa ne zaman?Neden Hemen degil?
Gun,isiklarini veriyor tekrar dunyaya.iki kumru otusuyor gokkusaginin altinda.Martilar cikivermis ortaya…Gozlerim sizliyor.Ve pisman oluyorum…Her gecenin bir sabahi oldugunu unuttugumdan.
“En sudan seyler,kiskanc insana,Tanri kelami gibi dogru gozukur.”Shakespeare…
Yorumlar